1979 Yılında İnegöl e geldiğimde ilk tanıdığım kişilerden biri de Ufuk İnç tir.
O yıllar Ufuk İnç ismi bir marka idi.
Osmanbey caddesinde kumaşçılık yapıyordu.
Son derece mütevazı, herkesin yardımına koşan, yaptığı yardımlardan asla bahsetmeyen bir yapısı vardı.
Siyasi ve sosyal çevresi çok geniş olan bir insandı.
Bilhassa Doğruyol Partililer, hemen hemen her gün onu ziyaret ederdi.
Rahmetli Kadri Güçlü sanayi ye geldiğinde ilk uğrak yeri Ufuk İnç in yanı olurdu.
İnegöl ün ekabir takımı, iş adamları, sivil toplum kuruluşlarının ileri gelenleri, her zaman Ufuk inç in yanında idiler.
Güler yüzü ile, yardımsever yönü ile, arkadaşlığa ve dostluğa verdiği önem ve değer ile hep zirvede idi.
O yıllar zengin denecek kadar varlıklı idi.
Herkes etrafında dönüyordu.
Pırıl pırıl bir yüreği vardı. Zenginlerden çok fakir fukara ile oturup kalkmayı sever, onlara yardım etmekten haz duyardı.
İnegöl de yaşayan Roman kardeşlerimizin abisi idi.
Bir ara gerek ticari ve gerekse aile içi problem yaşadı.
Ticari işleri bozulmaya yüz tutunca, sevdiklerini sandığımız, can ciğer dost bildiğimiz insanlar, Ufuk İnç i birer birer terk ettiler.
Vefasızlığın daniskasını işte o zaman yaşamıştı.
Çünkü Ufuk İnç, vefasızlığı hiç hak etmemişti
Sıkıntılı günler geçirdi. Ama hiçbir zaman karakterinden ve insanlığından taviz vermedi.
Benim gözümde Adam gibi adamdı.
Bu sabah kalktığım da uzun yıllar birlikte çalıştıkları eniştesi Hüseyin Çayırlı nın sosyal medyadan paylaştığı vefat haberi ile sarsıldım.
40 yıllık tanışıklığımız bir film şeridi gibi gözümün önünden geçti.
Ufuk İnç e yapılan vefasızlıklar aklıma geldi ve üzüldüm.
Ufuk İnç, mert bir insan, sadık bir siyasetçi, arkadaşlarına karşı hep dürüst davranan, altın kalpli, yardım sever bir insandı.
Mobilyacılık yaptığım dönemde kendisi ile çok alışveriş yaptım.
Birbirimizi üzdüğümüzü hatırlamıyorum.
Benim bir hakkım varsa, anasının ak sütü gibi helal olsun.
Allah rahmet eylesin. Mekanı cennet olsun.
Yakınlarına ve sevenlerine baş sağlığı diliyor, sabır niyaz ediyorum.
